Leve de democratie, hoezee! Woensdag mag er namelijk gestemd worden voor de Tweede Kamerverkiezingen. Maar al die partijen, al die stemmen, en alle overleggen die na de verkiezingen volgen: best veel gedoe. Wat als we Nederland in een andere bestuursvorm gieten? Dit zijn de droombeelden – of de nachtmerries.
De dictator van het Torentje
Mark Rutte: dat was onze baas de afgelopen jaren – en wie weet straks ook nog wel. Maar helemaal in z’n eentje deed-ie het natuurlijk niet. Hij maakt onderdeel uit van de regering en wordt door de Tweede én de Eerste Kamer goed in de gaten gehouden. Maar wat nu als die Kamers dicht gaan? En als Rutte de regering louter met vriendjes vult, die hem z’n gang laten gaan? Voilá: een dictatuur! Makkelijk voor ons, want we hoeven niet meer naar de stembus: er is nog maar één partij. En veranderingen, die kunnen in rap tempo worden doorgevoerd: Rutte kan in het Torentje alle beslissingen in z’n eentje nemen én uitvoeren. Binnen de kortste keren hebben we een gigantisch leger, hogere straffen en heel veel asfalt erbij. Geen debatjes, coalitietjes en akkoordjes meer, want Rutte’s wil is wet. Met een dictator mag Nederland zich toevoegen aan het rijtje Noord-Korea, Zimbabwe en Tsjaad. Aan zo’n dictatuur kleven alleen wél een paar nadelen. Fikse nadelen. Want de meeste dictators zijn in de praktijk niet bepaald lief. De dictator tegenspreken, dat is een no go. Kunnen kranten nog wel álles schrijven? En kan jij nog wel álles zeggen?
Willem-Alexander: de almachtige koning van Nederland
Een ‘absolute monarchie’. Zo wordt het genoemd als een koning alles in het land voor het zeggen heeft. En dat kunnen we in Nederland snel voor elkaar krijgen: we hebben er immers al eentje! Nu doet-ie vooral ceremoniële klusjes, maar wat als we Willem-Alexander écht de baas van het land maken? Het hele Binnenhof kan op slot: vanuit Villa Eikenhorst kan de koning het land besturen. Verkiezingen of gedoe rondom opvolging is niet nodig: Amalia staat al klaar! In landen als Swaziland, Brunei en Qatar zijn ze niet anders gewend dan dat het koninklijk huis beslist. Maar ja: is het wel helemaal eerlijk dat je de baas van een land wordt, alleen omdat je vader of moeder het toevallig ook was? En weet je als ‘absoluut monarch’ wel wat er leeft bij je ‘onderdanen’?
Rijke mannen hebben de macht
Dat we nu állemaal mogen stemmen (nou ja, als je 18+ bent), dat is best bijzonder. Honderd jaar geleden was dat, ja, zelfs hier in Nederland, nog heel anders: toen mochten alleen mannen stemmen. En dáárvoor alleen rijke mannen. Want: geld is macht. Het land besturen kost immers geld. Miljarden. Dus laat degenen die het meeste meebetalen ook het meeste beslissen! Dat is het idee van een aristocratie. Die term hebben de oude Grieken al bedacht en betekent zoiets als ‘geregeerd door de besten’. Hoe dat er nu in Nederland uit zou zien? Heel simpel: slechts een handjevol rijkaards mogen de regels voor Nederland bedenken. Joop van de Ende bijvoorbeeld, of John de Mol. Rijke vrouwen hebben helaas pech: dat past niet bij het idee van een aristocratie.
… of toch gewoon een democratie?
Het is veel werk: al die verkiezingen, al die debatten, al die akkoorden. Maar uiteindelijk zorgt het er wél voor dat je als Nederlandse kiezer het beste gehoord wordt. Samen in een land leven vraagt om samenwerking, niet waar? Misschien dat zo’n democratie toch helemaal geen gek idee is.
Gepubliceerd in 7Days