Hij was de jongste van alle deelnemers. En ook nog eens de beste, vond de jury. Aidan Mikdad (14) uit Amsterdam won dit weekend een groot pianoconcours in Italië. Hij is een groot talent, maar Aidan zelf is niet zo snel tevreden. ‘Ik oefen elke dag vijf uur om beter te worden.’

Gelukkig had-ie vakantie, want het was een drukke  week voor Aidan. Zondag won hij het prestigieuze Scriabin-concours in Italië. Met zijn uitvoering van het eerste pianoconcert van Liszt wist hij ruim zestig internationale deelnemers achter zich te laten. Een hele prestatie, daarom mocht-ie maandag aanschuiven in De Wereld Draait Door. ‘Presentator Matthijs van Nieuwkerk was heel aardig. Hij zorgde dat ik me op me gemak voelde en rustig kon praten’, vertelt Aidan. ‘Na de uitzending heb ik veel berichtjes gekregen. Ik kreeg zelfs verzoeken voor concerten! Al weet ik nog niet of ik daar tijd voor heb.’

Vijf uur per dag

Het leven van Aidan is namelijk al druk genoeg. Elke dag zit hij zeker vijf uur achter de piano te oefenen. ‘Vroeger was ik nog niet zo serieus. In het begin was pianospelen slechts een hobby. Mijn docenten zagen wel dat ik muzikaal was, maar ik was zelf best lui.’ Dat veranderde toen hij op zijn tiende een bewerking hoorde van Mozarts Turkse Mars. ‘Ik vond het zo’n prachtig stuk, dat wilde ik ook spelen. Dat het veel te lastig was, dat maakte mij niet uit. Daardoor werd ik juist gedwongen om meer te oefenen.’ Zijn moeder stuurde hem naar het conservatorium en daar kreeg Aidan de smaak te pakken. En bij zijn vader thuis staat een vleugel. ‘Een Fazioli. Die is wel honderdduizend euro waard! Zoveel geld hebben wij zelf natuurlijk niet. Daarom leen ik ‘m van het Nationaal Muziek- instrumenten Fonds.’ De piano wordt in ieder geval goed gebruikt. ‘Soms moeten mijn ouders zeggen dat ik moet stoppen. Ik moet natuurlijk ook eten, of huiswerk maken.’

Geen gymles

Op school zit Aidan in een speciale dans- en muziekklas. ‘Mijn klasgenoten spelen ook een instrument of volgen een dans- opleiding, bijvoorbeeld bij het Nationaal Ballet. Ik zat eerst op een andere school, toen had ik geen tijd om nog te oefenen. Nu wel: ik ben elke dag rond twee uur uit.’ Vakken als techniek, tekenen en gym hoeft Aidan niet te volgen. ‘Dat is wel fijn, zeker het feit dat ik niet hoef te sporten. Op mijn vorige school kreeg ik een keer een volleybal tegen mijn hand. Twee dagen later moest ik optreden met stijve vingers.’ Veel van Aidans klasgenoten hebben dezelfde interesses. ‘Maar het is niet zo dat we de hele dag met z’n allen muziek maken hoor.’ Naast het zelf spelen luistert Aidan ook graag naar klassieke werken. ‘Op YouTube zoek ik vaak video’s op van oude meesters. Met alle respect, maar Justin Bieber en Lady Gaga interesseren mij niet. De werken van Rachmaninov, Chopin of Beethoven: dát is pas muziek!’

Amper slapen

‘Ik weet van sommige meester- pianisten dat zij amper slapen’, gaat de jonge pianist verder. ‘Ik stop ’s avonds gewoon, anders worden de buren boos. Maar ik wil nog heel veel stukken spelen. Ik geloof dat je als pianist aan het einde van je leven nog niet eens 1% van alle composities kunt spelen.’ Voor de komende maanden staan er veel concerten gepland. In april speelt hij met een heel symfonieorkest in het Concertgebouw in Amsterdam. ‘Met een orkest spelen is altijd extra spannend, want dan moet je samenwerken. Wist je dat de piano dan net niet gelijk loopt met de rest? Dat komt door de akoestiek. Daar moet je dan rekening mee houden.’ Of hij later elke avond als concertpianist wil optreden? Zo ver kijkt Aidan niet vooruit. ‘Ik moet eerst nog maar eens heel veel oefenen en nóg beter worden.’

Gepubliceerd in 7Days